Lagun

Nicolek biziki maite zuen Euskal Herria. Bere arbasoak euskaldunak ziren, eta euskara ikasten hasi zen hamabost urterekin. Hemezortzi urte zituela egon zen lehen aldiz Euskal Herrian, bere aitonaren lehengusuaren familia bisitatzen. Ikaragarri gustatu zitzaion eta euskara eta gaztelania hobetzeko asmoz gurasoek bertara bidali dute aurtengo udan. Bera ere oso pozik, jendea ezagutzeko irrikaz.
Antonen baserrira joango zen. Hegazkinera igo eta agur esan zion Boiseri leihatilatik. Bidaia luzea irakurtzen igaro zuen, Txilikuren liburu bat. Askotan zuen irakurrita baina Loiuko aeroportura iristean hitz guztiak oroitu nahi zituen. Madrilera iritsi eta beste hegazkin batera igo zen.
Azkenik iritsi zen. Bertan zeuden Anton eta Karmen zain. Anton bere aitonaren lehengusuaren semea da, eta Karmen azken honen emaztea. Ez daukate seme-alabarik, baina Nicole atsegin handiz hartu zuten eurenean.
Baserria ederra iruditu zitzaion Nicoleri. Baina txakur beltz handi bat daukate, eta Nicole nahiko beldurtia da. Zorionez txakurra ez da etxera sartzen. Anton eta Karmenek alaba balitz bezala zaintzen dute eta auzoko bere adineko neska bat aurkeztu zioten: Gorane. Arratsaldetan herrira jaisten dira eta Goraneren kuadrillarekin ibiltzen da. Jatorrak dira eta oso ondo pasatzen dute, euskaraz hitz egiten die, baina ulertzea gehiago kostatzen zaio, bizkaieraz egiten baitute. Berehala ezagutu zituen jaiak eta parrandak.
Gaur goizean goiz iritsi da Gernikatik. Ikaragarria zen bertako giroa. Anton eta Karmen prest zeuden egunpasa joateako, bazkaria baitzeukaten Nafarroan. Agurtu eta gosaltzera joan da. Ondoren ohera sartu da.
Esnatu eta 3 ordu besterik ez direla igaro ikusi du. Eguraldi bikaina egiten du eta esku oihal bat hartu eta belartzara estatera joan da. Aurreko egunetan ia egunero joan izan dira hondartzara eta nahiko beltzaran dago, baina ez zaizkio markak laket eta biluzik jarri da eguzkia hartzen, buruz behera. Eta loak hartu du.
Zerbaitek esnatu du. Atzera begiratu eta Lagun ikusi du bere ipurdiari usainka, eta harriak bezain geldi geratu da beldurraren beldurrez... Txakurra handia da eta beltz beltza. Koska egingo balio izterrean... Neskak geldi jarraitzen du eta txakurraren musturra beherago jaitsi da, alura. Usaindu egiten du eta kilimak ematen dizkio. Nicolek geldi jarraitzen du eta Lagun bere ipurdia mihazkatzen hasi da. Nicole uxatzen saiatu da baina ez dio kasurik egiten.
Egia esan, egiten dizkion kilimak nahiko gozagarriak dira, eta izterrak pixka bat zabaldu ditu. Txakurra beherago jaitsi da, eta alua gehiago gustatu zaiola dirudi. Nicole buruz gora etzan da hankak zabalik eta txakurrak alua osorik mihazkatzen dio atsedenik gabe. Egoerak oso bero jarri du neskatila, eta gaitera asko gozatzen ari da. Lagunek mihia aluan sartzen dio eta musturrarekin klitorixa ukitzen dio. Inoiz ez du horrelako zerbait sentitu eta gozamenez iritsi da orgasmora. Txakurrak mihazkatzeari utzi dio eta Nicolek zerbai gorrimina ikusi du txakurraren hankatartean. Lagun bero bero dago eta ez du zuloa aurkitzen, bortizki bilatzen duen arren. Beldurrez, lau hankatan jarri da, txakur eme bat bezalaxe, eta txakurra gainean jarri zaio baina ez du asmatzen. Eskuaz lagundu dio eta txakurraren zakil lodia bere aluan sartu da. Animaliak bortizki egiten dio txortan neskari, ikaragarri da, kementsu. Iristear dago berriz ere. Bat batean min handia eman dio eta kentzen saiatu da, baina ezoin du, trabatuta geratu direla dirudi. Txakurra isurtzen ari dela nabaritu du bere barruan eta ezin da kendu… Boisen ikusia zuen txakurrak trabatuta geratzen zirela askotan, eta denbora bat igaro ondoren askatu egiten zirela. Astiro biratu eta buruz gora etzatea lortu du. Zertxobait beldurturik dago, txakurra bere alua esnez betetzen ari da, eta gainera ez daki noiz lortuko duen askatzea.
Bat batean, zerbaitek itzal egin dio. Gizon bat da, zakila astintzen bere atzean bertan. Asko beldurtu da eta joaten saiatu da baina txakurra lotuta du.

-Lasai, lasai. Zure txakurra besterik ez dut izan nahi.
Bat batean txakurraren zakila atera da. Gizona belauniko jarri da Nicoleren hanken artean eta alua jaten hasi zaio, Lagunen esne eta guzti. Bitartean zakila astintzen jarraitzen du. Nicoleri oraingoan ere beldurra joan eta jarraitzen utzi dio. Are gehiago, jokoa jarraitzeko eseri egin da eta ilea txakur bat balitz bezala laztantzen dio. Korritu eta alua miazkatzen jarraitzen du, berriz ere gogor gogor jarri zaionera arte. Nicolek jada ez du asko sentitzen, txakurraren zakil lodiaren ondorioz. Orduan gizona geratu eta Nicole birarazi du berriz ere lau hankatan jarriz. Hatz bat sartu dio ipurdian eta ondoren zakila. Lehenengo aldia da, atzetik ez diote inoiz egin. Baina ez dio minik ematen, busti bustita dago eta gozamenez ezin du ezta pentsatu. Ia Lagun bezain basati ari zaio larrua jotzen, eta aldaketatik gogor heltzen dio barruraino sartzeko. Bat batean zakila atera du eta Nicolek atzera begiratzean bere bizkarrean isuri du.