Uda gogoak

Atzo uda gogoak nituela esan nizun, sofan eserita zilborpea laztantzen zenidan bitartean, emeki-emeki pizten ninduzun bitartean. Nik disimuluz eskua zure praketara eraman nuen eta kanpotik laztandu zintudan eta zu ere nola pizten zinen nabaritu nuen. "Egia izango da, txokolateak pizten gaitu". "Txokolateak? Arnasa hartzeak ere pizten gaitu eta!" esan zenidan. Egia. Eta laguntza eskatu zenidan gela apur bat atontzeko, begi bat kliskatuz. Atzetik jarraitu nizun pozik eta orduan gelatxoan: "Orain ordainduko dituzu zure bihurrikeriak!!!". Prakako botoiak askatu eta klitorixa harapatu zenidan. Busti bustita nengoen jada. Orduan zuk ere prakak jaitsi eta bortizki zuri bizkarrez jarri ninduzun. Prakak jaitsi zenizkidan eta nire zuloetako baten bila hasi zinen. "Atzetik?" galdetu nizun. "Sartzen den lehenengo tokitik". Busti bustita nengoen eta alura sartu zinen zuzenean eta gupidarik gabe aldaketatik heltzen ninduzun gogor emanez. Eta ni oihuka hasteko zorian nengoenean "shhhhh. Ez egin oihu, entzungo gaituzte!". Orduan amaitzeko zorian nengoela esan nizunean atera eta prakak igo zenizkidan  eta aurpegian irribarre gaizto bat marraztu zitzaizun. "Zu bai bihurria...!" esan nizun. Gela atontzera joan zinen eta ni atzetik, eskuan txorizo otartekoa daraman jabeari jarraitzen dion txakurra bezala, goseti. Praken gainetik zakila laztantzen nizun, oraindik ere gogor-gogorra, baina zuk gela atontzen jaraitzen zenuen. Orduan titiak erakusten nizkizun ta zuk muxu bat ematen zenidan bakoitzean. "Laster amaituko dut eta buelta bat ematera joango gara". Nik txakurrak otartekoari bezala ezin nizun begia kendu eta zure aurren jarri, prakak jaitsiarazi eta zakila apurtxo bat jan nizun. Zuk alboetara begiratzen zenuen, ea norbait zetorren. Eta listuz betetako zure zakil handi gogor eta lerdena ahotik kendu zenidan. "Itxaron apurtxo bat eta ikusiko duzu".

Apurtxo bat itxaron eta kanpora atera ginen. Autoa hartu eta baseliza bateraino igo ginen bidetik bihurrikeriak eginez. Eguraldi ederra, ez zuen batere hotzik egiten eta arratsaldeko 8ak ziren. Jada ez zebilen ia inor handik. Txoria entzuten ziren zuhaitzetan eta giroa ezin hobea zen udako kaleko saioei hasiera emateko. Errepidetik ikusten ez den baselizaren aldera joan ginen eta zakila atera zenuen eta nik kementsu jateari ekin nion, zuk prakak ahal zenuen bezala jaisten zenizkidan bitartean. Orduan eseri egin zinen, eta ni zure gainean jarri nintzen zuri bizkarra emanez, "modo banco" bezala ezagutzen dugun eran. Eta arin arin gora eta bera egiten hasi nintzen jauzi txikiak emanez, zure zakila osorik sartu eta osorik ateraz, zuk klitorixa laztantzen zenidan bitartean. Orduan baten baten eztula entzun genuen eta seko geratu eta prakak igo genituen. Ea norbait zebilen begiratzera joan zinen, baina ez zegoen inor. Orduan harmaila batera igoarazi ninduzun eta aldaketatik helduz berriro ere, larrutan jarraitu genuen, bortizki. Inguruko baserri guztiek entzungo ninduten. Ondoren berriz ere eseri zinen eta nik zure gainean saltoka jarraitu nuen, plazeraren plazeraz ia gorputza kontrolatu ezinik, eta "amaitu duzu?" galdetu zenidan. "Oraindik ez, baina laster", ez zintudan busti nahi baina... Klitorixa laztantzeari ekin nion eta gure hasperenak gero eta sakonagoak ziren, orduan iristera nindoala igarri nuen "banoa, ez gelditu". Eta oraindik ere korritzen ari nintzela zakila atera zenidan eta zuk ere isuri zenuen. Orduan ni zure magalera makurtu eta "lasai, maitia, orain garbituko zaitut" esan eta esne guztia mihiarekin kendu nizun. Ondo jantzi eta paisaia eta giroa miresten geratu ginen eskutik helduta. "Zer maitia, hurrengo baseliza zein izango da?".

Irakurle baten kontakizuna

Ametsetan ?
-Segi, segi, hortxe Uhmmmmmmmmmm.....- zioen deiadar batek esnatu ninduen.



Erdi zorabiatu eta galdurik esnatu nintzen, ordulariari so egin eta goizeko lau terdiak zirela ohartu nintzenean, aldamenean nire neska laguna aurkitzen zen, lotan baina arnasestuka, hasiera batetan urduritu egin nintzen (biek gehiegi erretzen dugu, eta biriketako gaitz bate-batek arnasa garbi hartzen ez zihoala pentsatuta), baina bere aurpegiak ez zuen minik erakusten, ondo baino hobeto pasatzen ari zela zirudien; Ohetik jaiki eta basokada bat ur eran eta gero arte ez nintzen ohartu ametsetan zegoela.
Behin zer gertatzen ari zen konturatuta eta ez zegoela zertaz kezkatu erabaki eta ohera joan baino lehen muxu bat emateko oheari itzulia eman nionean, nire harridurarako, hark gainean zuen edredoia, kolpe batez, guztiz kendu zuenean, edredoiaren azpian nire ametsetako gorputza ikusi nuen, jantzita goialdean pijama fin gorri bat zuen, haren azpitik gogor eta handituak sumatzen ziren titipuntak, pijama zulatu eta askatasunera bidean gogor hari ziren. Tente tente nabaritzen ziren.


- bai, bai, bultza, bultza aaahhhhgggg....- zioen hasperen bat atera zen bere irekitako ezpainetatik.


Hau denak nire zakila bere lotalditik atera zuen, nahiz eta berriz ezingo nuela lo egin jakin, ezin nituen nire begiak haren titiburu eta aurpegiak isladatzen zuen atseginetatik kendu, kontu handiz, behin nire zakila bere espetxetik aske utzi ondoren, haren ondoan eseri ninduan, halaxe bere gorputzaren ikuspenaz gehiago gozatzeko prest. Nire ezkerreko eskuarekin pixkanaka kanpai jotzen hasi ninduan, bitartean oso beldurturik (pentsa neskalaguna momentu horretan esnatu eta zer esan dezakean) baina eta batez ere guztiz suturik libre nuen eskuarekin haren titiburuak ukitzen hasi ninduen. Haiek ukitzearekin bat bere arnasa oraindik eta areago azkartu zen eta horrekin batera nire zakila guztiz gogortu zen.


- ummmm..., hortxe miazkatu nazazu - esan zuen hurrengo hasperenean eta hankak ahal zuen guztia irekiaz, bere hankartearen ikaragarrizko bista utzi zuen nire begien haurrean, tanga moduko kulero batzuk zituen jantzita, baina guztiz galtzen zen haren ikuspena beheko ezpainetan guztiz sartuta bai zegoen, haren aluak zenbaiten beharra sentitu eta guztiz zurgatu izan balu bezala. haren alboan ihintza duen belardi moztu berri baten antzera guztiz bustita nabari ziren hango ileak. Ezin jasan eta hatz bat bere hankarteko ileetatik igurtzi ondoren zurrupatu egin nian (hau bai jaungoikoen eztia), honek eta esnatzen ez zenez guztiz adoretua tangaren goiko aldetik tira eginez eta golpe lehor batetan bere aluaren barnealdetik atera nuen.


- Baaaaaaaaai, jarraitu miazkatzen, ummmmmmmmmm, sakon bai... - entzun eta gero eta guztiz beroturik haren aginduak jarraituaz ohearen beko aldetik bere hankartean sartu ondoren aluaren kanpoko ezpainak miazkatzeri ekin nion, esku bataz nire zakila helduta nuen bitartean besteaz ahalik eta leunen bere hankak guztiz irekirik mantentzen saiatzen nintzen bitartean. Behin kanpoaldea guztiz zurgatu eta gero, eskuaz ezpainak ireki eta gero, aluaren sakontasunean klitoria zurrupatzen hasi ninduen. Haren gorputz mugimenduak bortitzagoak bihurtu ziren, honek beldurtuta belauniko jarri ninduen aurpegia ikusi ahal izateko, hark eskuak bularrak gogorki heltzen lanpetuak zituen baina bere begiak itxiak jarraitzen zuten.


- Hortxe, hortxe ukitu.... - berriz ere adore eman zidan, esku bataz hankarteko ezpainak ireki nizkion bitartean, bestearekin nire zakila heldu eta haren mokoa ezpainen artean sartuaz klitoriari igurzteari ekin nion. hark jada ankak guztiz irekiak mantentzen zituen eta nire gorputza oinekin besarkatzen zuen bere barreraka tira eginaz, nik jada guztiz errealitatea galduta, zakila haren bagina buruan jarri eta polikinaka haren barnean sartu nuen.


- Aaaaaaagggggghhhhhhhh, gogor gogor- zihoen bitartean nik ahalik eta sakonen sartzen nuen zakila haren gorputzaren besarkada luze eta bustien artean orgasmora ailegatzen zela sentitu nuen eta, bultzada sakon batzuen ondoren nik ere bere barneak nire esneaz bete nituen. Nik nire zakila bere barnetik atera bezain laster bera guztiz lasaitu zen, alde batetara itzulia eman eta gustura lotan jarraitu zuen.


Hurrengo goizean ez nengoen ziur ezer gertatu izan zen edo ametsetan nengoen, baina neskalagunak hozkailuan utzitako papertxo bate hurrengo zeritzon :


"Asko maite zaitut eta bart oso gustura ihardun nintzen".

O.-ri maitasunez

Epa Maitia,

Badakit blog honen berrik ez duzula eta agian egunen baten aurkitu eta estiloa ezaguna egingo zaizula. Arraroa irudituko zaizu edo ulertzea zaila izango zaizu.

Aspaldi da idatzi ez dudala. Ez da jada bertan kontatzeko ezer ez daukadala edota nagi edota denbora falta dudala. Ez, beste zerbait da. Egia esan, inoiz baino gehiago dut idazteko. Gauza zoragarriak bizitzen ari gara, baita sinesgaitzak ere, blog honetan asmakizuntzat hartuko lituzkeenak edozein irakurlek, aitorgaitzak baitira egindako asko eta asko. Baina hasiera hasieratik ez dut gure arteko istorioak zabaltzeko gogorik izan, edota asmatu eta hemen argitaratzeko ere. Guretzako gorde nahi dut dena, geure intimitatea. Datak ikusiz gero, ohartuko zara ezagutu ginenetik askoz ere gutxiago publikatu dudala, nahiz eta idazten jarraitzen dudan, hori beharrezkoa baitzait beti.

Besterik gabe, maiteño, badakizu izugarri maite zaitudala eta oso zoriontsu naizela zure ondoan. Nik ere zu oso zoriontsu izatea besterik ez dut nahi, beraz egunen baten hau aurkituz gero, esadazu eta nik neuk irakurriko dizkizut kontakizunak. Ez naiz erakustera ausartzen, oraingoz behintzat.

Maite zaitut.

Zure Neska.

Skype

Karmen ordenagailuaren aurrean biluztu da, baina ez du tanga zuria erantzi. Titiei gorantz eragiten die eta gero. Hotza egiten du bere egongelan eta titiburuak gogor gogor ditu, ia ia pantaia urra dezake. Beste nunbaitetik norbaiten mezu bat jaso du. "Erantzi tanga". Bira eman du ordenagailuari ipurdia emanez eta astiro jaitsi du, izterretan askatuz, eta orkatiletaraino jausi da. Musika jarri du eta dantzan hasi da, astiro, aldakak mugituz. Beste mezu bat jaso du: "Eman buelta". Bira eman du, dantzan jarraituz, klitorixa laztantzen duen bitartean.

Beste nonbait Jagoba dago, ordenagailuari begira, prakarik gabe, zakila astintzen. Esku bakar batez idazten hasi da: "mmmmmmm jostailutxusa sarrtu". Zakila astintzen jarraitzen du, neska berekin izan balu... Sofan jarriko zukeen lau hankatan eta ondo emango ziokeen egurra atzetik.

Sofan etzan da neska eta zakil itxurako jostailu gorrimina ahoan sartu du, eta astiro-astiro hasi da jaten. "Mmmmm bai, goxoa dago, eh?". Begiratu eta baiezkoa egiten du buruaz. "Sartu aluan". Azken zupakada eman eta titien artetik pasa du, gero zilborretik, kliroritik eta azkenik aluaren sarreran gelditu da. Hankak zabaldu ditu ordenagailuaren aurrean eta gomazko zakila gorria aluan sartu du, astiro. Jagobaren aurpegia ikus dezake ordenagailuaren pantailan, madarikazioak botatzen edo. Eta sartu eta atera egiten du, astiro hasieran, baina gero eta azkarrago, Jagobak zakila neskaren erritmoan astintzen du, eta begiak itxi ditu une batez, neskarekin dagoela irudikatzeko.

Zabaldu eta hor jarraitzen du Karmenek, plazerrez begiak itxita, aurpegian mina eta gozamenaren arteko keinuarekin. "Sartu hatz bat ipurdian". "Sartuidazu zuk".

Jagoba pantaiatik desagertu da, eta orain bi dira Karmenenean. Sofatik euren gorputz biluzi eta izerdituak ikus ditzakete ordenagailuan larrua jotzen duten bitartean.

Olerki bat

Ioztazu abesti bat,
zure punk-rockaz,
zeuon, musikarixon, putatxu danek
badeukie ta.
Bibraraiztezuz kordak
zeuk bakarrik dakizun moduan.
Erakutsi eszenatoki azpiko mozkortixei
neu nazela zure gitarra.
Ostukoztazu punteo larri bat,
jokonozu kontzertuko azken abestixa bailitzan,
azken kontzertuko azkenengo abestixa bailitzan.

Lagun

Nicolek biziki maite zuen Euskal Herria. Bere arbasoak euskaldunak ziren, eta euskara ikasten hasi zen hamabost urterekin. Hemezortzi urte zituela egon zen lehen aldiz Euskal Herrian, bere aitonaren lehengusuaren familia bisitatzen. Ikaragarri gustatu zitzaion eta euskara eta gaztelania hobetzeko asmoz gurasoek bertara bidali dute aurtengo udan. Bera ere oso pozik, jendea ezagutzeko irrikaz.
Antonen baserrira joango zen. Hegazkinera igo eta agur esan zion Boiseri leihatilatik. Bidaia luzea irakurtzen igaro zuen, Txilikuren liburu bat. Askotan zuen irakurrita baina Loiuko aeroportura iristean hitz guztiak oroitu nahi zituen. Madrilera iritsi eta beste hegazkin batera igo zen.
Azkenik iritsi zen. Bertan zeuden Anton eta Karmen zain. Anton bere aitonaren lehengusuaren semea da, eta Karmen azken honen emaztea. Ez daukate seme-alabarik, baina Nicole atsegin handiz hartu zuten eurenean.
Baserria ederra iruditu zitzaion Nicoleri. Baina txakur beltz handi bat daukate, eta Nicole nahiko beldurtia da. Zorionez txakurra ez da etxera sartzen. Anton eta Karmenek alaba balitz bezala zaintzen dute eta auzoko bere adineko neska bat aurkeztu zioten: Gorane. Arratsaldetan herrira jaisten dira eta Goraneren kuadrillarekin ibiltzen da. Jatorrak dira eta oso ondo pasatzen dute, euskaraz hitz egiten die, baina ulertzea gehiago kostatzen zaio, bizkaieraz egiten baitute. Berehala ezagutu zituen jaiak eta parrandak.
Gaur goizean goiz iritsi da Gernikatik. Ikaragarria zen bertako giroa. Anton eta Karmen prest zeuden egunpasa joateako, bazkaria baitzeukaten Nafarroan. Agurtu eta gosaltzera joan da. Ondoren ohera sartu da.
Esnatu eta 3 ordu besterik ez direla igaro ikusi du. Eguraldi bikaina egiten du eta esku oihal bat hartu eta belartzara estatera joan da. Aurreko egunetan ia egunero joan izan dira hondartzara eta nahiko beltzaran dago, baina ez zaizkio markak laket eta biluzik jarri da eguzkia hartzen, buruz behera. Eta loak hartu du.
Zerbaitek esnatu du. Atzera begiratu eta Lagun ikusi du bere ipurdiari usainka, eta harriak bezain geldi geratu da beldurraren beldurrez... Txakurra handia da eta beltz beltza. Koska egingo balio izterrean... Neskak geldi jarraitzen du eta txakurraren musturra beherago jaitsi da, alura. Usaindu egiten du eta kilimak ematen dizkio. Nicolek geldi jarraitzen du eta Lagun bere ipurdia mihazkatzen hasi da. Nicole uxatzen saiatu da baina ez dio kasurik egiten.
Egia esan, egiten dizkion kilimak nahiko gozagarriak dira, eta izterrak pixka bat zabaldu ditu. Txakurra beherago jaitsi da, eta alua gehiago gustatu zaiola dirudi. Nicole buruz gora etzan da hankak zabalik eta txakurrak alua osorik mihazkatzen dio atsedenik gabe. Egoerak oso bero jarri du neskatila, eta gaitera asko gozatzen ari da. Lagunek mihia aluan sartzen dio eta musturrarekin klitorixa ukitzen dio. Inoiz ez du horrelako zerbait sentitu eta gozamenez iritsi da orgasmora. Txakurrak mihazkatzeari utzi dio eta Nicolek zerbai gorrimina ikusi du txakurraren hankatartean. Lagun bero bero dago eta ez du zuloa aurkitzen, bortizki bilatzen duen arren. Beldurrez, lau hankatan jarri da, txakur eme bat bezalaxe, eta txakurra gainean jarri zaio baina ez du asmatzen. Eskuaz lagundu dio eta txakurraren zakil lodia bere aluan sartu da. Animaliak bortizki egiten dio txortan neskari, ikaragarri da, kementsu. Iristear dago berriz ere. Bat batean min handia eman dio eta kentzen saiatu da, baina ezoin du, trabatuta geratu direla dirudi. Txakurra isurtzen ari dela nabaritu du bere barruan eta ezin da kendu… Boisen ikusia zuen txakurrak trabatuta geratzen zirela askotan, eta denbora bat igaro ondoren askatu egiten zirela. Astiro biratu eta buruz gora etzatea lortu du. Zertxobait beldurturik dago, txakurra bere alua esnez betetzen ari da, eta gainera ez daki noiz lortuko duen askatzea.
Bat batean, zerbaitek itzal egin dio. Gizon bat da, zakila astintzen bere atzean bertan. Asko beldurtu da eta joaten saiatu da baina txakurra lotuta du.

-Lasai, lasai. Zure txakurra besterik ez dut izan nahi.
Bat batean txakurraren zakila atera da. Gizona belauniko jarri da Nicoleren hanken artean eta alua jaten hasi zaio, Lagunen esne eta guzti. Bitartean zakila astintzen jarraitzen du. Nicoleri oraingoan ere beldurra joan eta jarraitzen utzi dio. Are gehiago, jokoa jarraitzeko eseri egin da eta ilea txakur bat balitz bezala laztantzen dio. Korritu eta alua miazkatzen jarraitzen du, berriz ere gogor gogor jarri zaionera arte. Nicolek jada ez du asko sentitzen, txakurraren zakil lodiaren ondorioz. Orduan gizona geratu eta Nicole birarazi du berriz ere lau hankatan jarriz. Hatz bat sartu dio ipurdian eta ondoren zakila. Lehenengo aldia da, atzetik ez diote inoiz egin. Baina ez dio minik ematen, busti bustita dago eta gozamenez ezin du ezta pentsatu. Ia Lagun bezain basati ari zaio larrua jotzen, eta aldaketatik gogor heltzen dio barruraino sartzeko. Bat batean zakila atera du eta Nicolek atzera begiratzean bere bizkarrean isuri du.

E.

Laster lehenengoz topo egin genuenetik urtebete. Gogoratzen? Durangoko azokan izan zen. Nahiko era arraroa norbait ezagutzeko. Biok geunden presaz baina ez genuen aitortu eta tren geltoki atzeko parkean, Ezkurdin, goxo-goxo edo egon ginen. Joan beharrean geunden biok baina telefonoak trukatu genituen. Deituko ez nizula uste zenuen zuk, baina egin nuen. Ezer gutxi oroitzen nuen aurreko gauaz hurrengo goizean... Deitu nizun eta trenean zindoan autoa utzi zenuen tokira. Aurreko gauean ez genuen askorik hitz egin eta zerbait behintzat komunean geneukala ikusi genuen: musika.

Ezagutu ahala geroz eta interesgarriago ikusten zintudan. Atsegina zara. Eta beno, aitortu beharra daukat zurekin sexua zoragarria zela eta hein handi batean horregatik egoten nintzela zurekin egoteko irrikaz. Baina ez zitzaidan bat ere kosta zutaz maitemintzea. Krisi txikitxo bat izan genuen behin. Gaizki ulertu bat besterik ez zen izan, argitu eta hurrengo egunean zerbait berezia egingo genuela erabaki genuen. Eta munduan gehien gustatzen zaidan txokoetako bateraino eraman zintudan. Edo agian zuk eraman gintuzun, autoa zuk gidatzen baitzenuen.

Hondartza batean egon ginen, xarma berezia daukan hondartza batean, eta asko gustatu zitzaizun. Gustura egon ginen benetan. Gero euria hasi zuen eta autora itzuli behar izan ginen. Eta gero ohitura genuen batak besteari eskua izterrean jartzeko. Egun hartan nik jarri nizun zuri eskua izterrean, eta bihurgune bakoitzean nire eskua zure zakilera gehiago hurbiltzen nuen. Ezdakit ohartuko zinen baina nahita egiten nuen. Eta izugarri hazi zen... Zure zakila ederra da benetan. Askotan esan izan dizut zein polita den. Gainera beti dago prest. Pabilloi batzuetara joan ginen eta sekulako txaparrada bota zuen autoko atzeko jesarlekuetan txortan egiten genuen bitartean. Igandea zen. Etxera goiz itzuli beharra nuen eta behin bakarrik egin genuen. Biluztu eta ia presaz zure gainean jarri nintzen. Asko gustatzen zait larrua horrela jotzea, zu eserita zaudela eta ni gainean. Sekulakoa izan zen, beti bezala, sexualki maiteminduta naukazu oraindik ere.

Handik aurrera, gure artekoa nire aldetik behintzat asko indartu zen. Zure aldetik ezdakit, izan ere, ez dakit ia ezer zure bizitzaz, eta garai hartan are gutxiago. Baina nik behintzat zure aldetik hala izan zela uste nuen. Berdin jarraitu genuen, gure txokora joaten ginen eta bertan pasatzen genituen arratsak. Behin mendira joatekotan egon ginen, baina eguraldi txarra zela eta Getariara bazkaltzera joatea otu zitzaizun. Egun hartan bakarrik egon naiz Getarian eta oso oroitzapen onak ditut. Autoa herriaren puntan utzi genuen eta herritxora jaitsi. Harrizko kalea oso polita zen, jende ugari zebilen tabernetan eguerdian eta arraina sukaldatzen zebiltzan kalean. Usaina ederra zen. Kalearen bukaeran banku batzuk zeuden eta bertatik itsasoa ikusten zen, portua eta baita Zarautz ere. Goitik hasi ginen poteoan, berriz ere autora itzuli behar izan genuen... Ni azkar horditu nintzen, ez nuen gosaldu eta ia arratsaldeko laurak ziren eta oraindik bazkaldu gabe geunden. Banku batean eseri eta hitzik egin gabe geratu ginen. Ni zure kamisetako sorginari begira egon nintzen denbora luzez eta gero zirriak egiten hasi ginen. Azkenean autora joatea otu zitzaizun eta nik "bazen garaia!" pentsatu nuen. Horregatik egin nuen barre. Zu bakarrik barre egiten nuenetan moskeatu egiten zinen. Baina inoiz kenduko ez dudan ohitura da. Autora igotzeko aldapa erdi korrikan igo genuen eta langileen eguna zenez, maiatzak 1, zumaiako pabilloi batzuetara joan ginen. Zakila jan nizun aurreko eserlekuan eta berehala isuri zenuen. Uste dut asko gustatzen zitzaizula nola egiten nuen, niri egitea gustatzen zitzaidan bezainbeste. Gero atzeko eserlekuetara joan ginen larrua jotzera, baina 4 bat auto igaro ziren eta bete-betean ikusi gintuzten, eta zuk gelditzea iradoki zenuen.

Eta gero gasolindegi batera joan ginen jateko zerbait erostera. Azkenean ez genuen bazkaldu, patata batzuk jaten joan ginen gure txokoraino eta bertan hitz egin beharra genuela esan zenidan. Eta hura izan zen gutaz hitz egiten genuen lehen aldia. Aurreko txortaldia azkena izango zela jakin nuen orduan. Negarrez joan nintzen bide guztia. Negar egin nuen askotan. Baina ezin nuen zu gabe eta berriz ere gelditzeko eskatu nizun.

Nire etxera etorri ginen. Kostata eta malko batzuk isurita, baina azkenean berriz ere jan nizun zakila. Krisi guztien ostean horrela ote zen? Gero larrua jo genuen eta bakoitza bere etxera. Poz-pozik nengoen berreskuratu zintudalako. Aste batzuetan ezin izan ginen gelditu eta zu bidaian joan zinen.Egun batean, bat-batean ez zenidan erantzun ez telefonoa hartu. Ez zenidan deitu. Hilabeteak igaro ziren horrela. Ezin nuen zure jokaera ulertu. Oraindik ere ez dakit zer arraio igaro zitzaizun burutik nirekin horrela jokatzeko. Oso txato pasatu nuen. Askotan oroitzen nintzen zutaz eta pena handia izaten nuen, ez nuen ezer ulertzen. Baina astiro-astiro zu gabe bizitzera ohitu nintzen.

Egun batean gosaltzen nengoen lagun batekin, aurreko gaueko parranda komentatzen eta orduan mezu bat iritsi zitzaidan. Zurea zen. Negar pixka bat ere egin nuen pozez. Hilabeteak igaro ziren zutaz ezer jakin gabe. Eta arratsalde hartan bertan batu ginen aspaldiko partez. Eta berriz ere zure zakila jan nuen.

Hortik aurrera gutxitan egon izan gara. Eta elkarrekin egoteak bikoteak indartzen dituen bezala, aldenduta egoteak banandu egiten ditu. Edozer gertatzen delarik, beti izango duzu txokotxo bat nire bihotzean.

Oihane Gordinian (II)

(Isiltasuna...)

Burua ohetik altxatu du eta harrituta begiradu dit. Hurbildu egin natzaio eta astiro muxu eman diot. Berak "pikutara!" bezalako zerbait ahoskatu du eta kamiseta kendu du bere bular ederrak agerian utziz. Nik ere berdina egin dut eta bakoitza ohearen alde batean billuztu gara. Bizkarra ematen didala bere bizkarra laztandu diot hatz erakusleaz, ipurdia hasten den tokitik, bere adatsean galdu arte, bizkarrezurrean gora. Nire zakila handitu da jada, eta oso bero nago. Buelta eman du eta berriz ere muxu eman eta bitartean titiak ukitu dizkiot. Titiburuak gogor-gogor dauzka eta ohean etzanarazi dut. Mihiarekun bere gorputzeko kurba guztiak dastatu ditut eta azkenik bere alutxora iritsi naiz. Beroa eta hezea. Klitorixetik behera jaitsi dut mihia eta ipurdiraino iritsi naiz ia. Hatz bat sartu diot aluan eta hasperen goxo bat egin du, nire belarrientzako musika ederra izan direnak eta gehiago entzun beharra daukat. Baina bat-batean neskak gelditu egin nau eta logelatik aterarazi. Biluzik garajera jaitsi gara, nire gordini zaharrera eta atzeko eserlekuan jarri gara. Hotz egingo du agian, baina biok gaude bero. Autoan eseri naiz eta Oihane gainean. Nire zakilaren gainean pausatu da eta astiro jaitsi. Begiak itxita dauzka, nik ordea zabalik, ez dut ezertxo ere galdu nahi. Belarriak erne. Gora eta behera mugitzen hasi da. Aldaketatik eusten diot erritmoa markatuz. Mugimendu bakoitzean nire bizitzako une bakoitza ahazten dut, momentua besterik ez gozatuz eta sentituz. Eskuak aldaketatik kendu eta bere titi eder eta borobilak laztantzen ditut. Basati mugitzen da neska, arnasestuka dago eta intzirika. Nik ezin dut gehiago.

- Geldi.

Gainetik kendu da eta zakila irentsi dit bat batean, kementsu jaten du eta nik ahal dudan bezala klitorixa laztantzen diot. Eta hor doa esnea... Gordiniaren eserlekuak zertxobait zipriztindu ditut, baina zertarako gordini bat honetarako ez bada?

Oihane Gordinian (Lehenengo atala)

- Maitea, etorri hona.

Nik bere txakurtxoa bainitzan esandako dena egiten dut. Logelara satu naiz eta hor dago, ohean etzanda, naturala ez den era batean, ez dakit nola baina ipurdia eta bularrak ikus diezazkioket aldi berean. Biluzik dago ia, takoiak daramatza oinetan eta bere bitxirik ederrenak soinean, besterik ez. Irribarre maltzurrez egiten du so, berotu nauela uste baitu. Baina egia esan aspaldi utzi nion bera gustuko izateari. Nazkatzen hasi nintzen aspaldi. Eta jada nazka ematen dit. Baina hemen jarraitzen dut. Sexua nahi dudan guztia eta gehiago, hori bai. Baina ergela, harroputza eta itsusia da. Nola iritsi ote naiz atso honekin egoera honetara?

- Zeren zain, laztana? Nire laguntxoa ikusi nahi dut.

Gogo txarrez biluztu naiz. Zakila bigun-bigun dago eta bera mugitzen hasi da ni berotzen saiatuz. Lanetik iritsi naiz eta nekatuta nago... Gose naiz, bazkaltzeko ordua baita, eta gainera Oihane laster etorriko da institututik...

Zast! Oihane pentsatu eta gogortzen hasi zait.

- Horrela gustatzen zait. Saritxoa izango duzu...

Zakila ahoan sartu du eta jaten hasi da. Ufff, esan beharra dago oso ondo egien duela. Ummm, baiiii... Oihanerengan pentsatzen dut bitartean. 18 egitera doa datorren astean. Duela bi aste, lanetik goiz atera eta etxera etorri nintzen, eta garajera jaitsi nintzenean, han ikusi nuen gizon baten gainean jauzika, nire Gordini maitatuan. Ohartu ere ez ziren egin eta ordutik ezin dut irudia burutik kendu. Gordini barruan biok, eta bera nire gainean jauzika, ederra litzateke. Segi, segi, baiiiii, oohmmmmmm. Bere titi mardul eta borobilak saltoka nire aurpegiaren parean, titiburuak gogor gogor dituelarik. Aaaah, mmmm.

-Gustatzen, maitea?

Segi, edo deskontzentratu egingo nauzu, zure alaba ikusten ari naiz... Ez diot esan, noski. Pozik esango nioke, ordea. Oraindik alde egin ez izanaren arrazoia Oihane da, zoratuta nauka. Alutxoa jango nioke gauero, eta xalo korrituko litzateke nire ezpainetan.

Gehiegi, txo! Korritzera noa!

Ummmm aaaaaa ffffffff!!!!!!!

Bi minutu besterik ez dira igaro eta etxeko atea ireki da. Mahaian eseri gara eta oraingoan marka guztiak hautsi dituzte ama-alabek; lehengo platerra amaitu gabe eta Oihanek negarrez eta korrika egin du alde bere logelara.

- Ni bulegorantz noa, zapata batzuk erosi behar ditut bidean.

Eta nire ez den etxean bakarrik geratu naiz, lehenengo platerra amaitzen. Bigarrena jaten nabilen bitartean, argitxo bat piztu zait buruan. Ez al dut Oihanerengana joan behar? Agian ondo legoke bere amari diodan amorrua aitortzea. Nolabaiteko konplizitatea izan genezake eta agian...

Eskilaretan gora noa eta jada bozgorailuen burrundara soma dezaket. Hasarratzen den bakoitzean egiten du, heavy metala 40 dezibelioak erraz gaindituz. Atea jo dut baina ez du entzuten edo ez du entzun nahi. Atea zabaldu eta ohean etzanda dago, alderantziz, hankak burusian dituela.

- Oihane...

- Kokoteraino nauka...

- Ulertzen dizut, ni ere hala nago

- Baina zuk alde egin dezakezu!

- Ez da hain erraza... Batzuetan nahi izaten dut, baina...

- Baina zer? Alde egizu, gaizki zaudela aspaldi igarri nizun!

- Baina zu gabe ez noa.

(...Isiltasuna...)

Benettongo neska ama birjina bera baino garbiagoa... Gasteizkoren eskutik

Begira, Benetton da!! Irudi honek liluratuta nauka, sorginduta ia-ia... Hara, ez da, ez, “porno petoa, bete-betean”, baina erotismo, eta, batez ere, anbiguetate ikaragarria dario Erotismo eta anbiguetate... asko gustatzen zaizkidanak... baina neurri batean baita nahastu ere...

Anbiguetate nahasgarria... Zerdatik?? bada, argazkiko neska delako hain gardena, hain garbia... aurpegian duen inoiz plater bakar bat ere apurtu ez duenaren ikuttua, keinua; begi horiek, diotenak: “ahhhh... nirekin ari zara???”, edo beste hauxe: “baina.... zer gertatu da ba, ez bainaiz ezertaz enteratu!!!”.... gertatu den hori izan ere izango ez balitz bezala, edo haren berri izan ez balute bezala begiratzen zaituztenak...... Hitz batean esateko, zintzo, garbi eta inozoaren irudia!!!!!

Alabaina bada, egon!!! Anbiguetate nahasgarria... hainbeste nahasten naute neskak eta ene kondentsatuak (seguruuuuuuuuu!!!!), non irudi gainjarriak direla esango nukeen.... Baina biltzean, anbiguetate hori sortzen dute, hainbeste gustatzen eta sexuan hainbeste gertatzen den anbiguetate hori.....

Adostu gabeko hitzordua

Aspaldian Bilbotik ez naiz behar bezala pasa. Eta gaur denbora hartu dut osteratxo bat egiteko. Beti bezala alde zaharrerantz abiatu naiz. Abandoko tren geltokiaren ondotik pasa eta hainbat oroitzapen gazi-gozo etorri zaizkit burura. Aurrera jarraitu dut, poliki. Eguraldi ederra dago gaur Bilbon, baina bero egiten du. Zergatik egin behar du beti bero? Gaur praka motz bakeroak daramatzat, sandaliak oinetan eta kamiseta gorri bat, talde batekoa. Ibaiari begira jarri naiz barandilan bermatuta, eta pilotatxo bat korronteak nola eramaten zuen ikusi dut. Nire pentsamenduetan murgildurik nengoela, norbaiten arnasa nabaritu dut sorbaldan. "Hola guapa. ¡Cuánto tiempo!". "Ei, David. Jaja, como en los viejos tiempos... Sigues apareciendo y desapareciendo sin avisar". "Me alegra verte". Goitik behera begiratu nau. Badakit gaur daramadan janzkera asko gustatzen zaiola, makarra samar bainoa, eta askotan esan izan dit itxura basatia ematen didala orrazkera eta erropa honek. Benetan poztu naiz bera ikustean. Zortea izan dugu, biok ezertan genbiltzan, eta batu egin gara. Ezer egiteko? Ala zerbait egiteko? Inoiz ez da jakiten.

Gizon misteriotsua izaten jarraitzen du, dakusadanez... Nire bizitza egon ez garenetik kontatu diot, eta bere txanda zenean gaiz aldatu du. Somerako Nekane tabernara sartu gara eta garagardo bat eskatu dit, beretzako kokakola. Pare bat pintxo. Berriketan ibili gara ikusi ditugun azken kontzertuez. Arlo horretan elkartzen garenean friki samarrak gara. Badakit berak diska bilduma itzela daukala. "A ver cuando me llevas a tu casa a ver la colección". Esku bat izterrean jarri dit eta "Vamos" esan dit lasai. Ordaindu eta metroa hartu dugu. Bidean ixilik goaz, bakoitza bere pentsamenduetan murgildurik. Egia esan, inoiz ez nuen pentsatu Daviden etxeari buruzko ezer. Ez dakit ze auzotan bizi den, bakarrik ala norbaitekin... "Es aquí". Jaitsi eta kalera irten gara. Bera aurretik doa, eta portal bateraino eraman nau. 7a. Giltzak atera eta atea zabaldu du. Jendea jada afaria prestatzen ari dela igartzen da usainagatik. Eskilaretan gora abiatu gara, bigarren pisura. Atea zabaldu du berriz ere. Azkenean Daviden etxean nago.

Espero nuena baino arruntagoa da, baina nahiko berezia. Bere logelara eraman nau eskutik. Korridorearen bukaeran dago. Atea ireki eta adurra erori zait ia. Apalak diskaz gainezka dauzka. Momentu batez sexua ahaztu dut eta apalak miatzen jarri naiz. Badauka nik oparitutako nahasketa, eta beste 2500 diska gutxi gorabehera. Nik oparitu nion diska entzuten jarri gara. "¿Te acuerdas? Me escribiste una notita...". Irribarre maltzurrarekin papertxo bat atera dit. Noski gogoan nuela. "Zorionak David!!! Estoy deseando que llegue el día en que lo escuchemos juntos. Tú vete aprendiendotelas bien, y que el tiempo de espera sea brebe, no vaya a rallarse el CD. Menuda rima, ¿eh? Muxuuuu". Papera oraindik eskuan nuela hurbildu eta eskua lepoan jarri dit. Astiro-astiro eman dit muxu. Abestiaren erritmoa bizkortzen doan heinean biluztuz goaz. Bere ohean etzanda nago eta bera belauniko dago nire ondoan, eta tanga erantzi dit. Bera jada guztiz biluzik dago eta zakila tente-tente dauka. Lepoan zehar pasa dit bere okotsa, pare bat eguneko bizarra duena eta gero mihia atera du. Titien artetik pasa du mihia eta ondoren eskuekin titiak ukitzen hasi zait, biak ahal beste elkartuz. Titiburuak miazkatuz pasa ditugu minutu batzuk. Ni jada busti-bustita nago. Orduan jaitsi eta mingaina klitoritik ipurdiraino pasa dit, hotzikara (edo beroikara?) eraginez. Gero berriz ere elkartu ditugu mihiak muxu batean eta zakilarekin ibili da aluan zehar sartu gabe. Oraindik gehiago berotu behar al nau? Ezpainean hozka egin diot. "Sartu". "¿Mmmm?". "Que me la metas". Kondoi bat atera du kajoi batetik eta ohearen ertzean jarri da niri bizkarra emanez. Bere atzean jarri eta hatza bizkar hezur guztian zehar pasa diot emeki. Bira eman du eta ohean etzanarazi dut. Gainean jarri naiz eta astiro jaitsi naiz. Bere zakil lodia ondo sartu da alu bero eta hezean eta mugitzen hasi naiz gora eta behera edo aurrera eta atzera. Berak ipurditik heltzen dit erritmoa ahal duen neurrian markatuz. Horrela egon gara denboralditxo batez eta izerdi patsetan gaude. Buelta emateko keinua egin diot, baina azkenean lau hankatan jarri naiz bere aurrean. Atzera begiratu eta David ikusi dut, bero-bero. Horrela egitea asko gustatzen zaiola esan zidan behin. Kementsu egin dugu txortan. Horrela iritsi naiz eta atzetik sartzeko eskatu diot. Astiro-astiro sartu dit. "Me corro ya, guapa". Eta oihu egin du inori entzun diodan altuen, otso batek bezala, ulu.

Sexuaren inguruko txata!

Beno beno, etxeko lanak egin dizkidate, nik aurkitu ez eta txata blogera etorri. Eskerrak eman nahi dizkiot iruzkina utzi duenari. http://sex-sua.speeqe.com/ Animatu!

Blogari bisita

Ordenagailu aurrean jarri eta blogetik pasatu naiz. Googlen bero eta tartea utzi eta hor dago! Nork esango zukeen, bero espezifikoaren aurretik bero ala agertuko zela lehen sarrera idatzi nuen egunean. Poz handia hartu dut jendea ibili dela ikustean eta gero beste blogerrek zer egin duten ikustera joan naiz. Eta sorpresa ederra. Zure sarrera irakurri dut. Igogailutik irten garenerako busti bustita nengoen. Eta zure esnez bete nazazula besterik ez dut nahi izan. Sarrera osorik irakurri ahal izan dut, baina uste dut gutxitan egon izan naizela hain bero goizeko ordu horretan. Iruzkintxo bat utzi eta ohean etzan naiz, esnatu berri eta oraindik jantzi gabe nagoela eta esku bat tangan sartu dut. Ikusi izan baninduzu. Klitorixa laztantzen hasi naiz eta geroxeago beste eskuarekin titiak laztantzeari utzi eta hatz bat ipurdian sartu dut. Begiak hertsita. Astindu bortitzak. Mmmm. Persianak igo eta eguraldi ederra. Bikain hasi dut eguna.

Oporrak!

Beno, bada garaia oporretan joateko, eta horrek esan nahi du hemendik ez naizela ibiliko, beraz, denboralditxo baten ez dut gehiago idatziko. Hala ere, lasai egon, lanean jarraituko dut eta, urrutitik bada ere, istorio berriak sortzen (jeje, pozik gainera!). Ondo izan eta aprobetxa ezazue uda topera!!!!! Muxu pilla!

Kontakizun luzea

Arratsaldeko hirurak ziren eta neska gaztea bere ohean etzanda zegoen. Sabaira zuzendua zuen bere begirada galdua eta bere pentsamenduetan murgildurik zegoen. Bere adats iluna ezkerreko besapean galtzen zen. Bularretako zuria zeraman, tiranterik ez duten horietakoa, eta bere azal beltzaranarekin kontraste handia egiten zuen. Kulerorik zeraman misterioa litzateke ikusle ororentzat, izarek estaltzen baitzuten zilborreraino. Bakarrik zegoen, ordea, Elaia. 17 urte inguruko neskatxa ederra aurreko egunetan gertatutakoak oroitzen zebilen.
Gurasoak oporretan joanak ziren eta etxean bakarrik utzi zuten. Amonaren etxera joaten zen bazkaltzera, besterik ez. Oso pozik zegoen, etxean bakarrik egotea asko gustatzen zitzaiolako. Erosketak egitera “familian” joaten zirenean, bera beti etxean geratzen saiatzen zen, ordubetez bederen bakarrik egoteko.
Gurasoak agurtu eta eskilaretan gora igo zen lasterka. Etxera sartu bezain laster arropa erantzi eta bularretako eta kulerotan geratu zen. Horixe zen bere egoera ideala, ez biluzik ez jantzita. Komunera joan zen eta ilea lisatzen hasi zen, ostirala zen, eta lagunekin herri bateko jaietara zihoan. Ispilura begiratu eta kantuan hasi zen, abeslaria balitz bezala, ileko plantxak mikrofonoa bailiran hartuta. Pozik zegoen.
Gau hartako arropa kontu handiz aukeratu zuen. Tanga zuri-beltza aukeratu zuen lehenengo, bularretako beltza ondoren, eta janzten joan zen. Mota belzdun galtzerdiak jantzi zituen kontu handiz eta ondoren leihora joan zen besoa ateratzera. Epela zen giroa. Bere gona bakero motz kuttunaren bila abiatu zen balkoira, han zegoen oraindik eskegita. Jantzi eta kamiseta berde bat atera zuen armairutik. Ondoren larruzko sandaliak atera zituen eta galtzerdiak beharrezkoak ez zirela ohartu zen. Bere poltsa hartu eta bertan jaka beltz bat sartu zuen, ez zuen uste beharrezko izango zenik, ordea. Gero kartera eta sakeleko telefonoa sartu zituen, giltzak hartu eta erdi lasterka joan zen, denboraz justu zihoalako.
Gaua beste hainbat bezalakoa izan zen. Dantzan ibili ziren txosnetako kontzertuetan, gero tabernetan, gero txosnak itxi zituzten, uda guztian zehar ikusi ez zituen institutuko lagun askorekin egon zen… Argitzen hasi zenean etxera bueltatzeko garaia bazela iruditu zitzaien eta autobusaren zain zeudela auto bat gelditu zen euren parean. Bi mutil zeuden bertan, bata Elaiaren etxeko atearekin parez pare bizi zen, eta gidatzen zihoana Elaiaren lagun baten lehengusua zen.
- Eramango zaituztet, ala?
- Aupa Ion!! Eskerrik asko.
Lau neskak autora igo ziren. Aneren lehengusuak gosaltzera gonbidatu nahi zituen eta euren herrira iristean, taberna batera sartu eta bertan gosaldu zuten. Gero Ioni eskerrak eman eta elkar agurtu zuten eta Elaia Enekorekin joan zen etxeruntz.
Enekok 25 urte zituen gutxi gorabehera. Ilea motz eraman ohi zuen eta patillak. Nahiko argia zuen ilea. Mutil erakargarria iruditzen zitzaien Elaiaren koadrilako neskei, baina berak ez zuen inoiz interes handiegirik izan Enekorengatik.
- Ta, nola ba hain berandu? Gurasoek ez dizute ordurik jarri?
- Oporretan joan dira eta bakarrik nago etxean- esan zion Elaiak irribarre txiki batez bihurri antzean.
- Ai, ezin zaizue bakarrik utzi!
- Ah, ta zuri bai, ala?
Nahiko urruti bizi ziren eta hitz eta pitz joan ziren bidaia guztian zehar. Portalera heldu eta biek atera zituzten giltzak, baina Enekok zabaldu zuen atea. Elaia eskilaretan gora abiatu zen eta Eneko igogailurantz zihoan arren, neskaren atzetik abiatu zen.
- Beti igotzen zara oinez? Laugarren pisuan bizi gara…
- Ba normalean bai, igogailua ez zait asko gustatzen.
Laugarren pisura iritsi ziren, bata arnasestuka eta bestea ondo. Elkar agurtu eta Elaiak etxeko atea zabaldu zuen, baina orduan Enekoren eskuak tira egin zion besaburutik Elaia biraraziz. Elaiari ez zion harritzeko betarik ere eman, oso azkar izan baitzen eta gainera oraindik mozkorra ez zitzaiolako guztiz pasatu. Muxu eman zion eta Elaiaren etxera sartu eta atea itxi zuten. Neskak hitzik esan gabe bere gurasoen logelara eraman zuen eta atea ixtean Enekok hormaren kontra estutu eta zakila bere ipurdian igurzten hasi zen. “Igartzen da egunero laugarren pisuraino oinez igotzen dela” pentsatu zuen Enekok.
Elaia bero-bero zegoen, ez zuen aurreko udatik txortan egin eta bazituen gogoak. Bira eman eta eskutik hartuta eraman zuern mutila oheraino. Bertan eserarazi zuen eta arropa erantzi, tanga eta bularretakoan gelditzeraino. Enekoren gainean jarri zen belauniko eta etengabe muxu ematen zuten bitartean esku batekin titia ukitzen zion eta bestearen klitorixa aurkitzen saiatzen zen tangaren gainetik. Neskak kamiseta kendu zion eta bere bular indartsu eta iletsuarekin egin zuen topo. Eskua praketan sartzen saiatu zen, baina alferrik, Enekoren praka bakeroak estuegiak ziren atzamar bakarra sartzeko ere eta gainetik kendu zen une batez Eneko arropa erantz zezan.
Elaiak aspalditik ez zuen zakil batekin jolasten, eta gutxitan izan zuen aukera. Eskuarekin hartu eta gora eta behera hasi zitzaion kanpaia jotzen, baina Enekok eskua hartu eta erritmoa eta indarra markatu zizkion. Hasperenka hasi zen baina ez zuen horrela amaitu nahi eta Elaiari esertzeko eskatu zion. Bularretakoa erantzi eta titiak laztandu zizkion denbora batez. Gogorrak ziren, eta nahiko oparoak. Gero astiro-astiro jaitsi zuen esku bat eta tanga jaitsi zion. Oso heze zegoen eta klitorixa laztantzen hasi zitzaion. Elaiak ezin zitzakeen eskumako hankaren dardarak saihestu eta Enekori zakila sartzeko eskatu zion. Kondoi bat bilatu zuen karteran eta jantzi eta ohera begiratu zuen. Ederra zen benetan han zegoena. Elaia begiak erdi itxita zegoen, hankak zabalik berari begira, ia sartzeko erreguka. Ohean etzan zen eta neska gainean jarri zitzaion, zakila astiro-astiro sarraraziz. Mugitzen hasi zen. Bere titiek gora eta behera egiten zuten jauzi eta Enekok eskuekin eutsi zizkion. Korritzera zihoan, eta pixka bat gelditu eta bira emateko eskatu zion neskari. Elaia ohean etzan zen hankazabalik eta zakilarekin klitorian jolasean hasi zitzaion Eneko eta gero alu osoan zehar pasatu zuen ipurdiraino, eta azkenean aluan sartu zion. Gogor hasi zen sartzen eta Elaia oihuka ari zen jada. Enekok hatz bat sartu zion ipurditik eta neskak gozamen aurpegia jarri zuen. Enekok korritzera zihoan eta indar handiz sartu zuen zakila, ia potroak sartzeraino, eta min pixka bat eman zion. Horrela gelditu ziren pare bat minutu eta gero Eneko ondoan etzan zen. Gero neska lokartu eta Eneko jantzi eta bere etxera joan zen.
Arratsaldean esnatu ziren biak. Lehenengo Eneko esnatu zen eta bere logelako balkoira irten zen ea Elaiaren leihoa zabalik zegoen ikustera. Pertsianak ere jaitsita zeuzkan, beraz ziurrenik oraindik ere lo egongo zen. Eguraldi ederra egiten zuen eta bertan eseri eta aldizkari bat irakurtzen hasi zen.
Elaia esnatu zenean goizean gertatutakoa gogoratzen joan zen eta irribarre egin zuen gustura. Biluzik joan zen sukaldera eta esnea eta zerealak jan zituen eta gero dutxatu egin zen. “Oraindik larunbata da!” pentsatu zuen. Amonari hondartzara joango zela esan zion, eta beretzeko bazkaria ez prestatzeko, beraz arazorik ez. Pertsiana igo eta egun ederra zegoela ikusi zuen. Janzteko zerbait hartzera joan zen arropa eskegita zegoen tokira eta susto galanta hartu zuen Enekok agurtzean.
- Egunon!
- Ai! Egunon!
- Zer, zelan?
- Ondo, zu?
- Ni be.
Irribarre egin zuten biek eta Elaia janztera joan zen. Galtzerdiak janzten ari zela, (beraz, prakak eta kamiseta geratzen zitzaizkion janzteko oraindik) tinbreak jo zuen eta toalla hartu eta zabaltzera joan zen. Eneko zen. Etxera sartzen utzi zion eta atea itxi bezain laster muxu eman eta egongelara joan ziren. Arropa erantsi zuten biek azkar eta Eneko sofan eseri zen. Elaia makuertu eta zakila ahoan sartu zuen. Oso ondo egiten zuen Enekoren harridurarako. Lehenengo burua jaten hasi zen astiro eta gero osorik irentsi zuen, xuabe. Esku bat Enekoren bernan zeukan, eta bestea barrabiletan. Gero eta azkarrago egiten hasi zen eta Eneko oso bero zegoen.

- Korritzera noa!

Elaiak ez zuen burua altxatu ere egin baimena emateko, eta jaten jarraitu zuen. Gero oraindik esnea ahoan zuela, altxatu eta muxu eman zuten. Gero Elaia Enekori bizkarra emanez eseri zen sofan eta klitorixarekin hasi zen mutila jolasean. Elaia busti-bustita zegoen.

- Sartuko didazu?

- Bai, badaukazu kondoirik?

- Ez.

- Beno, lasai egon.

Zakila sartu zion astiro-astiro. Neskak ez zuen inoiz kondoi barik egin eta gustura zegoen arren, beldurra ematen zion, eta ateratzeko eskatu zion. Orduan Enekok zakila atera eta alua zehar mugitzen zuen. Klitorixetik ipurdira eta alderantziz eta atzetik sartzea otu zitzaion.

- Gustatzen zaizu atzetik?

- Ez dakit, ez dut inoiz egin.

- Saiatuko gara?

- Bale.

Zutik jarri ziren eta Neska berari bizkarra emanez hormaren kontra jarri zen. Enekok zakila ongi busti zuen Elaiaren hankartean eta astiro sartzen saiatu zen. Ez zeuden modu egokian eta aldaketatik heldu eta era egokian jarri zuen. Orduan astiro sartzen joan zen. Hasieran min pixka bat eman zion, sartzeko unean, baina gero geldik uzi zuen une batez eta mina plazer bihurtu zen. Eneko astiro mugitzen hasi zen.

- Ondo?

- Bai, segi.
Horrela jarraitu zuten pixka batez, baina gero alfonbraren gainera joan eta neska lau hankatan jarri zen eta era horretan ibili ziren. Zakila ipurditik sartzen zion bitartean, kllitorixa laztantzen zion eta nozbehinka atzamarren bat alura joaten zen. Eneko lehertzear zegoen eta pentsatu gabe isuri zuen Elaiaren ipurdian. Alfonbran etzanda geratu ziren biak goxo-goxo elkarri helduta, eta berriro loak hartu zituen. Esnatu zirenerako zortziak ziren eta bakoitza bere aldetik ibili zen gau hartan.

Hurrengo arratsaldean Elaia izan zen balkoian zain egon zena. Nahiko goiz igo zuen Enekok pertsiana eta burua atera zuen. Aurpegi eskasa zuen. Begia klixkatu eta bost minutu eskatu zizkion eta dutxatu eta gero tinbrea jo zion. Sartu eta sukaldean egon ziren batera askaltzen eta berriketan.

Afaltzeko ordua iritsi zitzaien eta afaltzera gonbidatu zuen. Arraultza frijituak eta patatak. Gero telebistan ematen zuten film bat ikusten hasi ziren, baina ohean amaitu zuten berriz ere, oraingoan Elaiarenean.

Astelehena eta asteartea igaro ziren. Jada betidanik elkar ezagutuko balute bezala zen. Asteazkenean hondartzara joan ziren elkarrekin. Urrutira, hori bai, ezkutuan zebiltzan, euren arteko adin tartea oso handia baitzen.

Enekok askotan pentsatzen zuen txarto egiten ari ote zen, neska adin txikikoa izanda. Baina barrutik besterik ezin zitekeen ulertu harremana. Maite zuela argi zeukan.

Ostegunean ezin izan zuten elkarrekin egon eta gaua batera pasatzea pentsatu zuten, hurrengo egunean Elaiaren gurasoak bueltatzekoak zirelako, eta zailago izango zutelako aurrerantzean.

Berriketan jardun zuten denbora luzez. Euren harremanarekin aurrera jarraitzea pentsatu zuten, baina ahal zutenera arte sekretuan mantentzea, urtebetez edo. Gero planak egiten ibili ziren, eta gero sukaldean bertan larrua jo zuten.

Enekok Elaia mahai gainera igo zuen eta tanga alde batera egin eta zakila sartu zion. Gero atera eta tanga eransten saiatu zen hortzekin. Baina azkenean eskuekin kendu behar izan zion. Elaia mahai gainean zegoen, Enekori begira, hankek honen gorputza inguratzen zutelarik, eta Eneko zutik, jo ta ke, zakila sartu eta ateraz. Elaia berehala iritsi zen, eta pixka bat gelditu eta gero lau hanketan jarri zen mahai gainean. Mahaia apurtuko zela zirudien. Enekoren barrabilek neskaren gorputzarekin egiten zuten talka eta izerdi patsetan zegoen. Isurtzera zihoan, baina neskaren ahoan izatea nahi zuen. Zakila atera, kondoia kendu eta astintzen jarraitu zuen. Elaiak buelta eman zuen eta ahoa zabaldu eta mihia atera zuen. Esne parrasta ederra bota zion, eta mahaia eta guztia zipristindu zuen. Elaiak kumuneko papera hartu eta denna garbitzen zuen bitartean, Enekok porro bat egin zuen, eta leihora atera zen erretzera. Baina aurpegia aldatu zitzaion zer zegoen ikustean. Bera atxilotzera zetozen. Goizaldeko 4ak edo ziren baina kaleko farolek ikusten uzten zioten.

Larri larri jarri zen. Portalean entzun zitzakeen baina okerreko atea aukeratu zuten, inork ez zuen imaginatuko ondoko pisuan zegoenik. Laugarren pisutik nola aterako zen ordea? Elaiaren telefonoa hartu eta deika hasi zen. Urduri zebilen toki batetik bestera, zaratarik egon gabe ordea. Bere etxea miatzen ari zirela bazekien.

Pare bat ordu beranduago Elaiari muxu luze bat eman eta alde egin zuen.