miércoles, 26 de mayo de 2010

Peioren moketa

Peio gipuzkoako herri txiki bateko mutila da. Lagunak dauzkagu komunean, eta zenbait parrandatan topo egin genuen arren, ez zegoen ezer egun batean horrela amaituko genuela esaten zigunik.

Kontua da, arratsalde batean bere etxera joan ginela lagun bat eta ni, bere pisukidea nire lagunaren mutila baitzen. Baziren 2 urte edo Peiorekin topo egiten ez nuela, eta atea zabaldu zigunean nahiko erakargarri ikusi nuen.

Txandaleko praka motz batzuk zeramatzan, kamiseta gorri bat eta oinetan txankletak. Ile marroia du, orduan motz-motza eta begiak ere marroiak. Besoak luzeak eta gihartsuak, eta gehien erakari ninduena: irribarre jator bat.

Arratsaldea aurrera zihoan heinean giroa berotzen joan zen. Hasieran bromatan nire lagunaren mutilak orgia bat egitea proposatu zuen eta elkarrizketa berotzen joan zen bikotea logelara joan zenera arte. Orduan Peio eta biok bakarrik gelditu ginen balkoian.

Oso goxo hitzegiten du eta hau ere asko gustatu zitzaidan. Zigarro bat eskaini zidan eta biok erretzeari ekin genion. Hizketan ibili ginen zenbait denbora, baina azkenerako zertaz hitz egin ez genekiela geratu ginen, ia ezagutzen ez baikinen, eta eguraldiari buruz eta udako planei buruz nahikoa hitz egin genuenean, elkarri begira geratu ginen. Orduan nik erdi txantxetan erdi benetan esan nion:

- Beno, gu ere joan beharko gara, badirudi hauek ondo pasatzen ari direla.

Orduan Peiok larri aurpegia jarri zuen, ez dut uste hala zenik, baina niri hori iruditu zitzaidan. Orduan ahots baxu-baxuz erantzun zuen:

- Joango gara nire logelara?

Oduan biok altxatu eta egongelatik bere logelara jarraitu nion gogoz beterik. Berak ez zuen atzera begiratzen, bazirudien lotsatuta zegoela.

Logela oso handia zen, eta ohea oso txikia zen eta albo batean zegoen. Lurrean moketa zatarra zuen, gorrixka. Hormetan berriz hainbat poster zituen jarrita, hauen artean bat errealekoa. Atea itxi zuen eta begira geratu zitzaidan. Ni hurbildu eta muxu eman nion. Berarengana hurbildu zuen nire gorputza eta astiro-astiro mugitzen zen, bere zakila nire aluan igurtziz. Nik bitartean ipurdia ukitzen nion, guria zuen eta gogorra, eta nire gorputzera orandik gehiago hurbiltzen nuen. Orduan oherantza eraman nuen, baina berak ezetz egin zidan buruarekin. Ni harrituta geratu nintzaion begira, eta lurrean eseri zen. Bere gainean eseri nintzen eta titiak ukitzen zizkidan, gogorregi nire gusturako, baina oso bero geunden eta nahiko basati genbiltzan.

Jada bere zakila ikusteko gogoa handiegia zen eta prakak jaisten saiatu nintzen baina alferrik. Momentu batez gelditu eta arropa guztia erantzi genuen.

Bularrean ile nahikoa zuen, eta zilbor azpian ere, zakilerako bidea markatzen duten horietakoak. Izugarri berotzen nau horrek. Makurtu egin nintzen eta zakila ahoan sartu nuen osorik eta kementsu jaten hasi nintzaion. Berak eskua buruan jarri zidan erritmoa markatuz. Hasperenka hasi zen, baina kokotsetik heldu eta zutunarazi egin ninduen.

Klitorixa laztantzen hasi zitzaidan ezkerreko eskuarekin, eskumakoarekin zakila astintzen jarraitzen zuen bitartean. Nik esku batez barrabilak ukitzen nizkion, eta beste eskuarekin nire ezkerreko titia ukitzen nuen. "Sartu", esan nion. Orduan kondoi bat atera zuen kutxa batetik eta niri eman zidan jar niezaion. Lau hanketan jarrarazi ninduen bere moketa gorrixkaren gainean eta zakila astiro sartu zidan, baina behin barruan azkar mugitzen hasi zen. Blai eginda zegoen eta baita ni ere ;p. Bira eman eta moketan etzan nintzen hankak zabalik. Iristear nengoen eta titiei gogor eusten nien. Gozamena jasanezina zen eta klimaxera iritsi nintzen. Bera ohartu eta zakila gogorrago baina astiroago sartzen hasi zen. Gero nire titiak elkarren ondoan jarri eta muxu eman zien. Orduan albo baterantz bultzatu ninduen eta berari bizkarra emanez nire gorputzaren eskumako aldean jarri nuen pisu guztia. Berak aldaketatik gogor eusten zidan eta halako batean zakila barruan utzi zuen aldi batez, berriz ere atera eta emeki-emeki baina indarrez sartu zuen. Orduan banandu eta biok moketan etzan ginen gora begira. Bera arnasestuka eta izerditan eta ni oraindik beste munduren batean.

Besterik gabe jantzi eta egongelara bueltatu ginen. Bikotea bertan zegoen jada palomitak jaten filme bat ikusten zuten bitartean. Begirada konplizeak jaurti zizkiguten, baina ezer gehiago. Oh Peio, Peio!

miércoles, 12 de mayo de 2010

Piknika

Goiza da eta eguraldi ederra dago. 11etan mendira igotzeko geratu naiz ohiko lagun batekin eta ohiko tabernan zain nago, gosaltzen dudan bitartean berari itxaroten. Gaurkoan 5 minutu berandu besterik ez da iritsi, baina igartzen zaio esnatu berri dagoela eta lasterka etorri dela honaino.

Kafesneari azukrea botatzen diodan bitartean, berak zurito bat eskatu du. Iritsiko al gara mendira? Ez litzateke lehen aldia mendira joateko geratu eta azkenean poteoan amaitzen duguna.

Gaurko eguraldia ordea, hain da ona non ezin gaitezkeen tabernan geratu. Hala ere, ez dago presarik, eta egunkaria irakurriko dut.

Beno, jada 12 dira eta abiatu gara. Herriko plazan gaude oraindik baina bagoaz. Uste dut bioi mendira joateko gogoak kendu zaizkigula, baina tontortxo bat besterik ez denez, igo beharko!

Banago arnasestuka jada. Lagunak kamiseta kendu du eta izerdi patsetan dago. Erritmoa motelduko dut.

Beno azkenean iritsi gara! Ia ordubiak dira eta bezkaltzeko ordu ona. Nire motxilatik traste guztiak aterako ditut. Mantel polit bat ekarri dut, saskia besterik ez zaigu falta piknika egiteko. Janaria behintzat sobera daukagu.

Tripak beteta mantelaren gainean etzan gara eguzkia hartzeko asmoz. Jada 10 minutu daramatzagu etzanda eta halako batean eskutik heldu dit. Orduan biok elkarri begira jarri gara. Irribarre gaiztoak ihes egin digu bioi , badakigulako biok berdina pentsatu dugula, zer gertatuko den eta beti berdin gabiltzalako.
Aldapak ematen didan mugitzeko erraztasuna aprobetxatu eta mugimendu arin batez bere gainean eseri naiz hankak zabalik. Muxu eman diot eta berak titiak ukitzen dizkit. Gure txoko ezkutuan gaudenez, ez daukagu zertan tokiz aldatu, hemen lasai egin dezakegu txortan.
Nire ezkerreko titian zeukan eskua gorputzean behera eraman du eta eskua praketan sartu. Klitorixarekin jolasean hasi zait eta berari ere nola hazten zaion nabaritzen dut aluan. Mendiko erropak duen abantaila bat! Orduan aldakak mugitzen hasi naiz, txortan bageunde bezala. Berak nire klitorixarekin jolasten jarraitzen du eta nik eskua praketan sartu diot, baina aldakak mugitzen jarraitzen dut.
Bere ezpainetatik titiburuetarako bidea egin dut mihiaz, eta orain zakilera iristeko zorian nago. Prakak pixka bat jaitsi ditu eta zakila tente tente irten da praketatik. Nik jateari ekin diot, gogotsu ezpainekin eta mihiaz gora eta behera eraginez. Eseri egin da eta nire ilea laztantzen du. "Bai, laztana" antzerako zerbait entzun diezaioket hasperen artean. Gero eta arinago egiten diot eta berak ilea laztantzen jarraitzen du. Isurtzera doala nabaritzen diot eta bat batean nire buruari beherantz egin dio bultza, zakil osoa ahoan sarraraziz. Orduan hazia zakilean gora taupaka nola datorren nabaritu bezain laster, nire ahoan isuri du eta guztiz jaitsi zaionean altxatu eta muxu eman diot. Herrira jaisteko irrikitan nago, etxera goazean txortan egin diezadan!

lunes, 10 de mayo de 2010

Txorta joko nioke gustura...






Denok dugu pertsonaren bat edo gehiago inguruan, edo buruan bada behintzat, txorta joko geniokeena baina ezinezkoa edota oso zaila dena. Nik horrelako hainbat izan ditut bizitzan zehar, eta oraindik ere baditut.



Esaterako, nire auzoko gizon bat. Bi alabatxo ditu eta baita txakur bat ere. Berarekin topo egiten dudanean sekulako gogoak etortzen zaizkit. Eta esaten duenean: "Esaiozue agur!" eta bi alabatxoek agur egiten didate. Eta pozik egingo niekeen alabei agur eta euren aitarekin geldituko nintzateke. Behin baino gehiagotan egin izan dut amets berarekin, lo zein esna. Behin ia aukera izan nuen, baina ez dago ondo aitatxo batekin txortan egitea. Kamiseta bat erori zitzaidan eta ematera etorri zen, gainera plantxatuta eta guzti zekarren. Baina beno ikusteak ere zertxobait alaitzen dit eguna.




Tabernariren bat ere badago, gustura zakila jango niokeena. Beti irribarrez eta txistetxoa egiten duena. "Kafesne bat, mesedez" esaten diodanean ez da benetan nahi dudana...




Gero eskalatzaileak. Denak ditut gustuko... Aitortu beharra daukat Patxi Usobiaga ikusi dudanetan bera baino gorago igo izan naizela... mmmmm. Atsegin ditut eskalatzaileak, besoak batez ere, baina gehienek izaten dute horrelako zorotasun kutsu bat oso oso bero ipintzen naute.


Telebistako hainbati ere larrua joko nieke gustura: Pagadiri (beno Pagadiri dizkiodan gogoak aitortu ditut lehenago), House egiten duen aktoreari...

Haritz Leteri... Puffff... Laster sarrera oso bat eskaini beharko diodalakoan nago. Musikariak. Hauek bai jartzen nautela bero...
Autobus gidariren bat, irakasleren bat, suhiltzaileak... nori joko zeniokete zuek larrua gustura?

lunes, 3 de mayo de 2010

"Laparre, gaur goiz esnatu haiz!"

Leitzako jaiak. Bertako giroa asko gustatzen zaigu kuadrilakooi eta bertan agertu ginen pentsatu ere egin gabe, ez genuen kanpindedark ere hartu, baina bertan zegoen kanpinean asteburua igarotzea pentsatu genuen. Iluntzerako bertan geunden, eta juergarako gogo itzelen atzetik ere beste gogo itzel batzuk bagenituen baita, beste zerbaitetarako.

Tabernetan bazebilen jendea, baina gustura egon gintezkeen. Gure lagunarteko baten mutila Leitzakoa da eta bi kuadrilak elkarrekin ibili ginen. Edozeinekin egingo nukeen txortan, baina bazegoen bat denbora guztian begiradatxoak botatzen zizkidana, eta ni ohartu nintzenean, bueltatzen hasi nintzen.

Nahiko edanda geunden guztiok eta taberna batean patxangilla dantzatzen geundela mutilari hurbildun nintzaion, eta berekin dantzan hasi nintzen. Praka motz-motz batzuk neramatzan, eta berak ipurdian zakila jartzen zidan, kriston beroaldia neukan gainean, eta bere zakila gogor sumatzen hasi nintzean keinu bat egin eta kumunerako bidea egin genuen, bata bestearen atzetik.

Laparre. Horrela deitzen zioten, abizena izango zuen. Kumunera sartu eta hormaren kontra jarri ninduen bizkarrez. Titiak ukitzen zizkidan esku batez eta nik ipurdia bere zakilaren kontra gehiago estutu nuen.

Bira eman eta muxu ematen ibili ginen, nik prakak jaisten ninzkion bitartean. Txandala zen, beraz ez nuen arazorik izan. Makurtu eta zakila jaten hasi nintzaion, baina oso bero nengoen eta konketaren kontra jarri nintzen, prakak jaitsi eta zakila sartu zidan. Argia itzali zen, eta zoritxarrez ezin izan nuen ikusi nolako aurpegia jartzen zuen txortan genbiltzan bitartean. Asko gustatzen zait ispiluen aurrean larrua jotzea, lau hanketan nagoenean, batez ere. Ez zuen kondoia jarri eta gelditu eta jarri egin nion, eta larru jotzen jarraitu genuen, azkar amaitu zuen baina amaitzeko denbora eman zidan. Orduan kumunean eserarazi ninduen eta alua jan zidan. Benetan ondo egiten zuen, eta atea jotzen hasi zitzaizkigunez, ez genuen amaitzeko betarik izan.

Lagunak konturatu ziren, argi dago. Parrandan jarraitu genuen, eta elkar zertxobait ezagutu genuen, hizketan aritu baiginen geratzen zen gau guztia.

Zazpi eta erdietan, jendea bazihoan etxeruntz, eta nik ere amaitzeko gogoak nituen. Laparrek bere etxera "Kolakaua" hartzera gonbidatu ninduen, eta ohe batean lo egitearen eskaintzari ezin izan nion uko egin.

Beraz bere etxerantza abiatu ginen, jada argitu zuen eta goiz polita galtzera gindoazen.

Etxeko atea zabaldu zuen eta sukalderantz abiatu nintzen , baina berak logelara eraman ninduen eta biluztu eta ohean etzan zen eta bere gainean jarri nintzen, zakila astiro aluan sartuz. Gero mugitzen hasi nintzen, berak titietatik heltzen zidan eta titietan muxu ematen zidan eta ni gero eta azkarrago mugitzen nintzen, geldialdi txikiak eginez. Orduan mugimendu arin batez buelta eman eta belauniko jarri zen, isurtzera zihoan eta ahoa zabaltzeko esan zidan. Inoiz ez nuen halako esnerik gosaldu.

Geroxeago sukaldera joan zen janari bila eta ni ohean geratu nintzen bere zain, biluzik. Orduan bere pisukidea izango zenaren ahotsa entzun nuen harriduraz:

- Laparre, gaur goiz esnatu haiz!