Txorta joko nioke gustura...

Denok dugu pertsonaren bat edo gehiago inguruan, edo buruan bada behintzat, txorta joko geniokeena baina ezinezkoa edota oso zaila dena. Nik horrelako hainbat izan ditut bizitzan zehar, eta oraindik ere baditut.

Esaterako, nire auzoko gizon bat. Bi alabatxo ditu eta baita txakur bat ere. Berarekin topo egiten dudanean sekulako gogoak etortzen zaizkit. Eta esaten duenean: "Esaiozue agur!" eta bi alabatxoek agur egiten didate. Eta pozik egingo niekeen alabei agur eta euren aitarekin geldituko nintzateke. Behin baino gehiagotan egin izan dut amets berarekin, lo zein esna. Behin ia aukera izan nuen, baina ez dago ondo aitatxo batekin txortan egitea. Kamiseta bat erori zitzaidan eta ematera etorri zen, gainera plantxatuta eta guzti zekarren. Baina beno ikusteak ere zertxobait alaitzen dit eguna.

Tabernariren bat ere badago, gustura zakila jango niokeena. Beti irribarrez eta txistetxoa egiten duena. "Kafesne bat, mesedez" esaten diodanean ez da benetan nahi dudana...

Gero eskalatzaileak. Denak ditut gustuko... Aitortu beharra daukat Patxi Usobiaga ikusi dudanetan bera baino gorago igo izan naizela... mmmmm. Atsegin ditut eskalatzaileak, besoak batez ere, baina gehienek izaten dute horrelako zorotasun kutsu bat oso oso bero ipintzen naute.

Telebistako hainbati ere larrua joko nieke gustura: Pagadiri (beno Pagadiri dizkiodan gogoak aitortu ditut lehenago), House egiten duen aktoreari...

Haritz Leteri... Puffff... Laster sarrera oso bat eskaini beharko diodalakoan nago. Musikariak. Hauek bai jartzen nautela bero...

Autobus gidariren bat, irakasleren bat, suhiltzaileak... nori joko zeniokete zuek larrua gustura?